Σωτήριος Πράπας
Καρδιοχειρουργός
ΔΥΝΗΤΙΚΕΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΚΛΑΣΙΚΗΣ ΕΓΧΕΙΡΗΣΗΣ BYPASS, ΜΕ ΕΞΩΣΩΜΑΤΙΚΗ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ
(ΟN PUMP) ΚΑΙ ΦΛΕΒΙΚΑ ΜΟΣΧΕΥΜΑΤΑ
Η χρήση εξωσωματικής κυκλοφορίας επιβάλλει το «πάγωμα» της καρδιακής λειτουργίας:
Η επικράτηση της κλασικής επέμβασης ByPass, που καθιέρωσε ο R. Favaloro το 1967, βασιζόταν στην άνεση χειρισμών που προσέφερε το ακίνητο και αναίμακτο πεδίο με χρήση εξωσωματικής κυκλοφορίας. Η χρήση της, όμως, σχετίστηκε στην πορεία με σειρά αρνητικών φαινομένων, όπως η διαταραχή διαπερατότητας της βασικής μεμβράνης, η συστηματική φλεγμονώδης αντίδραση, οι διαταραχές του μηχανισμού πήξης, οι νευρολογικές επιπλοκές από μικροέμβολα, η διαταραχή του ανοσολογικού μηχανισμού κ.α..
Σωλήνες, λαβίδες και καθετήρες τοποθετούνται στην καρδιά και στην αορτή:
Αυτό ενέχει τον κίνδυνο τραυματισμού ή επιπλοκών.
Το αίμα κυκλοφορεί σε τεχνητούς σωλήνες, έξω από το σώμα:
Με τον τρόπο αυτό, αλλοιώνονται στοιχεία του αίματος, αυξάνει ο κίνδυνος μετεγχειρητικής αιμορραγίας, επηρεάζονται οι πνεύμονες, τα νεφρά και άλλα όργανα.
«Φυτεύονται» μοσχεύματα στην αορτή:
Ο χειρισμός αυτός αυξάνει τους κινδύνους για διαχωρισμό της αορτής ή για εγκεφαλικό
επεισόδιο.
Τα φλεβικά μοσχεύματα αποφράσσονται γρήγορα:
Έχει αποδειχθεί ότι, η χρήση φλεβικών μοσχευμάτων δεν εξασφαλίζει τη διάρκεια της εγχείρησης ByPass, καθώς αυτά αποφράσσονται σε ποσοστό 40-50% εντός 10-20 ετών, με αποτέλεσμα να απαιτείται επανεγχείρηση.
Από μια σειρά μελετών, προκύπτει η υπεροχή της εγχείρησης ByPass σε Πάλλουσα Καρδιά σε ό,τι αφορά τη μείωση των εγχειρητικών κινδύνων, με αποτέλεσμα τη μεγαλύτερη εξάπλωσή της διεθνώς.
Από μια σειρά μελετών, προκύπτει η υπεροχή της εγχείρησης ByPass σε Πάλλουσα Καρδιά σε ό,τι αφορά τη μείωση των εγχειρητικών κινδύνων, με αποτέλεσμα τη μεγαλύτερη εξάπλωσή της διεθνώς.
Η ΥΠΕΡΟΧΗ ΤΗΣ ΔΙΚΗΣ ΜΑΣ ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑΚΗΣ ΜΕΘΟΔΟΥ ΣΕ ΠΑΛΛΟΥΣΑ ΚΑΡΔΙΑ (OFF PUMP) ΜΕ ΤΗ ΧΡΗΣΗ ΤΟΥ ΚΥΚΛΩΜΑΤΟΣ Π-GRAFT
Η φιλοσοφία της τεχνικής μας:
Στον ανθρώπινο οργανισμό, όλα τα όργανα και τα μέλη του σώματος διαθέτουν για την αιμάτωσή τους δύο ή περισσότερα αρτηριακά κυκλώματα. Αυτό αποτελεί μια οικονομία της φύσης, έτσι ώστε σε περιπτωση βλάβης του ενός κυκλώματος, να καλύπτονται οι ανάγκες παροχής αίματος από το δεύτερο, ή τα υπόλοιπα.
Παραδείγματος χάρη, σε πιθανή απόφραξη των καρωτίδων, ο εγκέφαλος δεν νεκρώνεται, αλλά παίρνει αίμα από άλλες αρτηρίες της σπονδυλικής στήλης. Το ίδιο συμβαίνει σε περίπτωση τραυματισμού και διατομής μιας αρτηρίας του χεριού μας (π.χ. της κερκιδικής), όπου το χέρι παραμένει λειτουργικό, καθώς παίρνει αίμα από το δεύτερο κύκλωμα (ωλένιος αρτηρία).
Το περίεργο είναι ότι, η καρδιά παρά το γεγονός ότι τροφοδοτεί με αίμα όλα τα όργανα, διαθέτει μόνο ένα αρτηριακό κύκλωμα. Στις περιπτώσεις στενώσεως ή απόφραξης των αγγείων της καρδιάς (στεφανιαία νόσος), δεν υπάρχει δυνατότητα αναπλήρωσης των αναγκών από δεύτερο επικουρικό κύκλωμα και ο ασθενής εμφανίζει είτε πόνο ισχαιμίας (στηθάγχη), είτε νέκρωση τμήματος της καρδιάς (έμφραγμα), ή, το χειρότερο, αιφνίδιο θάνατο.
Η λύση του προβλήματος με τη δημιουργία κυκλώματος Π-GRAFT:
Ακολουθώντας το δρόμο της φύσης, υπήρξε πρίν από 10 περίπου χρόνια η έμπενυση της δημιουργίας ενός επικουρικού αρτηριακού κυκλώματος Π-GRAFT, που θα έπαιζε το ρόλο του δεύτερου βοηθητικού φυσικού κυκλώματος, εκείνου που η φύση έχει στερήσει από την καρδιά, μετατρέποντάς την, κατά μια έννοια, σε «αχίλλειο πτέρνα» του κυκλοφορικού συστήματος. Βασιζόμενοι στη ροή δύο φυσικών αρτηριών, των μαστικών αρτηριών, οι οποίες βρίσκονται πίσω από το στήθος, δημιουργήσαμε ένα κύκλωμα με πολλαπλές απολήξεις, τόσες κάθε φορά, όσα και τα αγγεία που πρέπει να τροφοδοτηθούν.
Λειτουργεί σαν ένα είδος «πολύπριζου», που παίρνει ρεύμα από 1 ή 2 καλώδια και το διανέμει σε 3, 4, 5 ή 6 σημεία.
Παράκαμψη όλων των κινδύνων της εγχείρησης ByPass με τη χρήση του Π-GRAFT:
Ένα επιπρόσθετο στοιχείο της μεθόδου είναι η σύνδεση του Π-GRAFT με το φυσικό κύκλωμα των στεφανιαίων αρτηριών, μέσω αναστομώσεων, με την Καρδιά Πάλλουσα, δηλαδή σε ζωτικό παλμό. Η συμβολή του Αργεντίνου Dr Federico Benetti στη διενέργεια ByPass χωρίς χρήση εξωσωματικής κυκλοφορίας, στις αρχές της δεκαετίας του ’80, προκειμένου να αποφευχθούν όλες οι διαταραχές της κλασικής εγχείρησης, ήταν καθοριστική. Από μια σειρά μελετών, προκύπτει η υπεροχή της εγχείρησης ByPass σε Πάλλουσα Καρδιά σε ό,τι αφορά τη μείωση των εγχειρητικών κινδύνων. Ωστόσο, υφίσταται ως μειονέκτημα το
«φύτεμά» τους στην αορτή, ώστε να πάρουν αίμα για την παράκαμψη - όπως στην κλασική εγχείρηση. Ο χειρισμός αυτός είναι σαφώς πιο επικίνδυνος στην Πάλλουσα Καρδιά, διότι γίνεται σε σφύζουσα αορτή με πιθανότητες εγκεφαλικού επεισοδίου ή διαχωρισμού του αγγείου.
Η τεχνική μας λύνει το πρόβλημα, καθώς διασφαλίζει ροή αίματος προς τα στεφανιαία αγγεία, προερχόμενου όχι από την αορτή αλλά από την εκτροπή της ροής των μαστικών αρτηριών μέσω του Π-GRAFT.
Με τη χρήση τοπικών σταθεροποιητών, οι απολήξεις του Π-GRAFT, "φυτεύονται" στα νοσούντα στεφανιαία αγγεία της καρδιάς, χωρίς η καρδιά να παγώσει και να σταματήσει και χωρίς να γίνει κανένας χειρισμός στην αορτή.
